Klasyfikacja filtrów powietrza

Istnieje kilka systemów klasyfikacji filtrów powietrza, ale najbardziej powszechnie stosowany jest system oparty na normie EN779, który dzieli filtry na trzy kategorie:

• Filtry G (zgrubne)
• Filtry M (średnio-dokładne)
• Filtry F (dokładne)

Klasyfikacja filtrów powietrza według normy EN779 to tylko jedna z metod, pozwalająca na uporządkowanie dostępnych na rynku rozwiązań w zrozumiały sposób. Oprócz wspomnianych kategorii G, M oraz F, warto również wspomnieć o systemie klasyfikacji HEPA (High Efficiency Particulate Air), który określa filtry zdolne do wyłapywania cząsteczek o bardzo małej średnicy, znacznie zwiększając skuteczność oczyszczania powietrza.

Istnieje także nowa międzynarodowa klasyfikacja oparta na normie ISO 16890. Ta norma biorze pod uwagę efektywność filtracji cząstek PM1, PM2.5 oraz PM10.

Klasyfikacja ULPA (Ultra Low Penetration Air) dotyczy filtrów o jeszcze wyższej efektywności niż filtry HEPA, zdolnych do wyłapywania cząsteczek o średnicy poniżej 0,1 mikrometra. Filtry ULPA są stosowane w miejscach, gdzie wymagana jest absolutna czystość powietrza, takich jak sale operacyjne w szpitalach, laboratoria mikrobiologiczne czy zakłady produkujące półprzewodniki.

Klasyfikacja filtrów powietrza zgodnie z normą EN779

Filtry G (filtry wstępne, zgrubne)

• Przeznaczone do wychwytywania dużych cząstek stałych, takich jak kurz, piasek i włosy.
• Skuteczność filtracji oznaczana jest literą G i cyfrą od 1 do 4, gdzie G1 jest najmniej skuteczny, a G4 najbardziej skuteczny.
• Typowe zastosowania to filtry wstępne w systemach wentylacyjnych i klimatyzacyjnych.

Filtry M (średnio-dokładne)

• Przeznaczone do wychwytywania mniejszych cząstek stałych, takich jak pyłki roślin i grzybów.
• Skuteczność filtracji oznaczana jest literą M i cyfrą od 5 do 9, gdzie M5 jest najmniej skuteczny, a M9 najbardziej skuteczny.
• Typowe zastosowania to filtry w systemach wentylacyjnych i klimatyzacyjnych w budynkach mieszkalnych i biurowych.

Filtry F (dokładne)

• Przeznaczone do wychwytywania bardzo małych cząstek stałych, takich jak bakterie, wirusy i pyły PM10 i PM2.5 (wysokoskuteczne filtry powietrza)
• Skuteczność filtracji oznaczana jest literą F i cyfrą od 9 do 13, gdzie F9 jest najmniej skuteczny, a F13 najbardziej skuteczny.
• Typowe zastosowania to filtry w systemach wentylacyjnych i klimatyzacyjnych w szpitalach, laboratoriach i innych placówkach o wysokich wymaganiach dotyczących czystości powietrza.

Inne klasyfikacje filtrów powietrza

Klasyfikacja filtrów powietrza oparta na normie ISO 16890

Istnieje także klasyfikacja oparta na normie ISO 16890, która jest stosunkowo nowa i bierze pod uwagę efektywność oczyszczania powietrza w kontekście filtracji cząstek PM1, PM2.5 oraz PM10. Dzięki takim klasyfikacjom użytkownicy mogą łatwiej dobierać filtry do swoich specyficznych potrzeb, zarówno w kontekście domowym jak i przemysłowym.

Norma ta zastępuje starsze metody klasyfikacji i dostarcza bardziej szczegółowych informacji na temat skuteczności filtrów w kontekście aktualnych zagrożeń dla jakości powietrza. Filtry są dzielone na kategorie w zależności od ich efektywności filtracji dla każdej z wymienionych frakcji cząstek.

Kryteria podziału są ściśle określone – aby filtr mógł zostać zakwalifikowany do danej klasy, musi wykazać się określoną minimalną efektywnością w przechwytywaniu cząstek danego rodzaju. Dzięki temu użytkownicy mają jasny obraz możliwości każdego filtra i mogą lepiej dopasować rozwiązania do własnych potrzeb, co jest szczególnie istotne w miejscach wymagających wysokiej jakości powietrza, takich jak szpitale, laboratoria czy zakłady przemysłowe o wysokim stopniu zanieczyszczenia powietrza.

W nowej normie ISO 16890 określono klasyfikację filtrów powietrza na podstawie ich zdolności do filtracji cząstek o różnych rozmiarach. Poniżej przedstawiono cztery główne kategorie, zgodnie z tą normą:

• ISO ePM1 – Filtry w tej kategorii są skuteczne w usuwaniu cząstek o średnicy mniejszej niż 1 mikrometr (µm). Są one szczególnie przydatne w eliminowaniu drobnych pyłów, takich jak dym tytoniowy czy smog, które mogą negatywnie wpływać na zdrowie ludzi. Zastosowanie znajdują przede wszystkim w szpitalach, laboratoriach i wszelkich obiektach wymagających bardzo wysokiej jakości powietrza. W wypadku stosowania takich filtrów wzrost oporu przepływu powietrza będzie znaczny w porównaniu do niższych klas filtrów.
• ISO ePM2.5 – Te filtry efektywnie usuwają cząstki o średnicy pomiędzy 1 a 2,5 mikrometra (µm). Są idealne do walki z większością rodzajów pyłków, spalin samochodowych i innych zanieczyszczeń występujących w miejskim powietrzu. Ich zastosowanie jest szerokie: od mieszkań i biur po systemy wentylacyjne w budynkach użyteczności publicznej.
• ISO ePM10 – Ta kategoria obejmuje filtry zdolne do pochłaniania cząstek o średnicy między 2,5 a 10 mikrometrów (µm), co obejmuje większość pyłków roślinnych oraz inne większe cząstki stałe. Filtry te są często stosowane w miejscach, gdzie konieczna jest poprawa jakości powietrza ogólnego, na przykład w domach, szkołach czy biurach.
• ISO Coarse – ostatnia klasa filtracji według normy ISO 16890 to filtry przeznaczone do eliminowania największych cząstek stałych o rozmiarze większym niż 10 mikrometrów (µm). Te filtry znajdują swoje zastosowanie głównie jako etap wstępny filtracji (filtry wstępne) w różnych systemach HVAC (ogrzewanie, wentylacja i klimatyzacja) lub w przemyśle ciężkim, gdzie konieczna jest ochrona sprzętu przed dużymi cząstkami.

Każda z tych klas ma swoje specyficzne zastosowanie i pozwala użytkownikom na wybór odpowiedniego filtra powietrza do konkretnego zadania – od zapewnienia bezpieczeństwa zdrowotnego po ochronę urządzeń przed uszkodzeniem przez duże cząstki.

Klasyfikacja filtrów powietrza oparta na normie ULPA

Klasyfikacja bazująca na normie ULPA (Ultra Low Penetration Air) stanowi kolejny krok w rozwoju technologii oczyszczania powietrza. Norma ta określa filtry, które są jeszcze bardziej zaawansowane niż HEPA, zdolne do wyłapywania cząsteczek o średnicy mniejszej niż 0,12 µm z efektywnością co najmniej 99,999%.

Filtry ULPA są stosowane w miejscach, gdzie wymagana jest absolutna czystość powietrza, takich jak sale operacyjne w szpitalach, laboratoria mikrobiologiczne czy zakłady produkujące półprzewodniki. Dzięki swoim wyjątkowym właściwościom filtracyjnym znajdują one zastosowanie wszędzie tam, gdzie kontrola nad najdrobniejszymi cząstkami jest kluczowa dla procesu produkcji lub bezpieczeństwa osób znajdujących się w danym środowisku.

Dzięki swojej zdolności do wyłapywania cząsteczek o średnicy poniżej 0,1 mikrometra, filtry te zapewniają najwyższy możliwy poziom czystości powietrza, co jest krytyczne dla zachowania standardów sanitarnych i jakościowych w wymienionych sektorach.

Wybierając filtr powietrza, należy wziąć pod uwagę

Rodzaj zanieczyszczeń, które chcemy usunąć z powietrza.

Rodzaje zanieczyszczeń, które mogą być eliminowane przez filtry powietrza, to między innymi pyłki, alergeny, bakterie, wirusy oraz cząstki stałe pochodzące z przemysłu. Kluczowe jest dobranie odpowiedniego typu filtra w zależności od specyfiki zanieczyszczeń dominujących w danym środowisku.

Poziom skuteczności filtracji, jaki jest nam potrzebny

Poziom skuteczności filtracji jest ściśle powiązany z wymaganiami konkretnego środowiska, w którym filtr będzie używany. Dla miejsc wymagających najwyższej ochrony, jak szpitale czy laboratoria, wybierane są filtry o najwyższej możliwej efektywności usuwania zanieczyszczeń.

Przepływ powietrza przez system wentylacyjny uwzględniający opór przepływu powietrza,

Przepływ powietrza przez system filtrowntylacyjny jest kluczowy dla zachowania efektywności energetycznej oraz zapewnienia odpowiedniej jakości powietrza w pomieszczeniach. Zbyt duży opór może znacząco zwiększyć zużycie energii przez system wentylacyjny, jednocześnie obniżając jego skuteczność w usuwaniu zanieczyszczeń.

Rozmiar i typ filtra.

Rozmiar i typ filtra mają decydujące znaczenie dla optymalizacji wydajności systemów wentylacyjnych w różnych zastosowaniach, od domowych po przemysłowe. Wybór odpowiedniego filtra pozwala na skuteczne usuwanie zanieczyszczeń przy jednoczesnym minimalizowaniu zużycia energii.

Pomiar skuteczności filtracji

Pomiar skuteczności filtra (filtracji) jest kluczowym elementem przy wyborze odpowiedniego filtra powietrza. Aby dokładnie określić, jak dobrze filtr radzi sobie z usuwaniem zanieczyszczeń, należy zwrócić uwagę na takie parametry jak MERV (Minimum Efficiency Reporting Value), który określa zdolność filtra do przechwytywania cząsteczek o różnych rozmiarach. Im wyższa wartość MERV, tym lepsza efektywność filtracji.

Ważnym wskaźnikiem jest także pojemność zatrzymywania zanieczyszczeń oraz ciśnienie różnicowe, które informuje o oporze przepływu powietrza przez filtr. Regularne testowanie i monitorowanie tych parametrów pozwala na utrzymanie wysokiej jakości powietrza w pomieszczeniach, co ma bezpośredni wpływ na zdrowie i samopoczucie użytkowników.

Do pomiaru skuteczności filtracji stosuje się różnorodne metody, w tym testy cząsteczek o określonym rozmiarze, które pozwalają na ocenę zdolności filtra do ich przechwytywania. Inną popularną metodą jest analiza jakości powietrza przed i po filtracji, co daje obraz zmian w koncentracji zanieczyszczeń. Ponadto, wykorzystuje się także techniki badawcze oparte na pomiarach ciśnienia różnicowego, aby ocenić stopień zablokowania filtra przez nagromadzone zanieczyszczenia.

Podsumowanie – jakość powietrza w zależności od doboru systemu filtracji powietrza

W instalacjach wentylacji ogólnej kluczową rolę odgrywają wysokoskuteczne filtry powietrza, które gwarantują czystość przepływającego powietrza. Efektywny filtr powietrza nie tylko zapewnia ochronę przed zanieczyszczeniami zewnętrznymi, ale również przed rozprzestrzenianiem się pyłków i alergenów w pomieszczeniach.

Przeciwpyłowe filtry powietrza są niezbędne w miejscach szczególnie narażonych na zanieczyszczenia, takich jak laboratoria czy zakłady produkcyjne. Wykorzystanie nowoczesnych technologii w produkcji filtrów pozwala na osiągnięcie wyższego stopnia filtracji przy jednoczesnym zachowaniu efektywności energetycznej całego systemu wentylacyjnego.

W kontekście wysokich wymaganiń czystości powietrza, kluczowe znaczenie mają parametry filtracyjne oparte na podstawie wielkości cząstek pyłu oraz funkcji wymiaru tych cząstek. Dzięki precyzyjnemu dopasowaniu systemów filtracji do danych warunków eksploatacyjnych, możliwe jest zapewnienie optymalnej jakości powietrza w przestrzeniach wymagających szczególnej ochrony przed zanieczyszczeniami.

Wybór odpowiedniego filtra, uwzględniający specyfikę działalności i charakterystykę zanieczyszczeń, stanowi fundament efektywnego systemu wentylacji spełniającego najwyższe standardy czystości powietrza.